Ingezonden door Erdinç Saçan (o.a. Fethiye.startpagina.nl)
11 mei vertrokken we met een vliegtuig richting Antalya.
Antalya is een provinciehoofdstad in Turkije aan de Middellandse zee. In de winter wonen er ongeveer 500.000 mensen maar deze aantal verdubbelt in de zomer met de vele toeristen die er komen om hun vakantie te vieren. Wij hoorden ook bij deze toeristen.
Ik kom oorspronkelijk uit Turkije uit het midden van het land genaamd Nevsehir of Cappadocia: hevige uitbarstingen van de Erciyes- (3916 m) en Hasan-vulkaan (3268 m) bedekten 3 miljoen jaar geleden het plateau dat Nevsehir omgeeft met tufsteen, een zacht gesteente bestaande uit lava, as en modder. Wind en regen hebben een erosiewerking op dit broze gesteente gehad en een spectaculair surrealistisch landschap gevormd van rotskegels, toppen als mutsen en uitgesleten dieptes, variërend in kleur van warm-rood tot goud en van koele groene tot grijze tinten.
Het was de eerste keer dat ik aan de kust kwam. Veel Nederlanders hadden meer van Turkije gezien dan ik, dus ik had veel in te halen. Het hotel was gelegen aan een grote rots met uitzicht op zee; dmv een lift kon je de plateau bereiken om de zee in te springen. Het was er altijd zo stil; je hoorde alleen de zee en af en toe de bladeren die door de wind heen en weer werden bewogen.
De stad Antalya is de meest moderne stad van Turkije (staat in een of andere boek) maar toen ik het met eigen ogen zag geloofde ik het wel. De jeugd is massaal op straat en ze zijn zeer luchtig gekleed. De mooie parken, boulevards en terrasjes zitten vol met stelletjes en/of mensen die aan het flirten zijn. Het nachtleven is optimaal zeker aan de oude haven die vol zit met bars, night clubs en discotheken.
Onze eerste excursie was naar de Manavgat watervallen. Het is een kleine maar brede waterval en prachtig om naar te kijken. Je had een soort plateau waarop je kon lopen en ik was weer zo slim om er met mijn schoenen in te gaan. Ze moesten een half uur in de zon drogen. Na de waterval was het tijd voor de lunch. Naast de Manavgat rivier kon je met je voeten badend aan een tafeltje genieten van een heerlijke forel.
Er was nog tijd in de middag dus gingen we naar Side; een gezellig en kleine havenstadje beroemd vanwege de Apollo tempel.
De volgende excursie was naar Aspendos; een amfitheater die heel goed bewaard is gebleven. Dat de mensen eeuwen terug zoiets kolossaals konden bouwen? Ik verbaas me er nog steeds om. Na wat historie gezien te hebben gingen we daar de Kursunlu Watervallen. Het zijn watervallen die je ook in films ziet en je kon er net onderdoor lopen. Prachtig uitzicht in het groen met vissen. Urenlang hebben we daar vertoefd.
Onze laatste excursie was naar een dorp. Ik heb wel vaker een Turkse dorp gezien maar voor de Nederlanders die met ons mee waren gegaan was het een leuke ervaring. We hebben ook nog wat snoep uitgedeeld bij een basisschool. Al met al een geslaagde vakantie.
Erdinç Saçan
Leuk verslag heb je gemaakt Erdinc. Is weer eens wat anders dan verhalen over frikandelen aan het zwembad.