Toeristen zijn een gewillige prooi voor oplichters. Wie kent niet de verhalen van electronicazaken op de Canarische Eilanden die vakantiegangers oplichten met tweedehands troep en oude modellen? Of gewiekste timesharing verkopers die je in Mexico een contract voor duizenden dollars laten tekenen waar je niet meer vanaf komt? Of van die vriendelijke taxichauffeur in Bodrum die toch echt fifty lira gezegd zou hebben in plaats van fifteen lira? Zo zijn er heel veel verhalen die het goed doen op verjaardagen. Op de Telegraaf zag ik een interessant artikel dat leerzaam kan zijn voor mensen die op vakantie gaan. Zo lees je over pinoplichtingen in Tunesië, onvermelde toeslagen in Thailand en asociale toeslagen op huurauto’s waar je ongewild voor tekent.
In dit artikel lees je heel veel oplichtingsverhalen
