geluk bij een ongeluk

Een ongeluk zit in een klein hoekje zegt men altijd en helaas hebben we dat zelf afgelopen zaterdag zelf mogen ondervinden. Ruim een half uur nadat we vanuit ons vakantieadres in Spanje huiswaarts vertrokken waren zag ik een taxi links voor me ineens de vangrail raken waarna hij op mijn weghelft terecht kwam. Ondanks een noodstop heeft de Mercedes me toch geraakt en de vangrail ingeduwd. Geluk bij dit ongeluk is dat het niet druk op de weg was en er geen auto’s recht achter ons zaten. Hierdoor hebben we alle vier de auto zonder een schrammetje kunnen verlaten. Een te hulp geschoten Nederlands stel heeft ons het eerste kwartier in de stromende regen bijgestaan en de pechdienst ingeschakeld. De veroorzaker van het ongeluk is er in de tussentijd vandoor gegaan zonder zich enig moment te bekommeren om ons gezin. Op het moment dat iedereen veilig is sta je daar en merk je dat je niet goed op zo’n situatie voorbereid bent. Wie bel je en wat moet je doen? De shock van het ongeluk maakt het denken er niet gemakkelijker op. De wegbeheerders waren redelijk snel ter plaatse maar spreken geen woord Engels en doen vrijwel niets voor je. Wel heb ik ze duidelijk kunnen maken dat de veroorzaker er van door was gegaan en liet hen de foto zien die ik direct na het ongeluk van de taxi had genomen en vertelde hen dat ze de politie moesten laten komen.

In de tussentijd met de alarmcentrale in Nederland gebeld om ervoor te zorgen dat wij en de auto weg konden van de snelweg. Ruim een uur later was er een takelwagen om onze auto mee te nemen en vrijwel tegelijkertijd arriveerde ook de verkeerspolitie die mijn verklaring opgenomen heeft. Bij de volgende afrit stond ook de veroorzaker van het ongeluk. Waarom hij doorgereden is en pas enkele kilometers verderop weer gestopt is, is mij nog niet duidelijk. Door de woede in me was ik niet meer in staat om op een normale manier de conversatie aan te gaan met die Spaanse kl**tzak. De gedachte dat het veel erger af had kunnen lopen met je gezin en dat naar mijn mening roekeloos gedrag van de chauffeur daar de oorzaak van was maakt me nu, twee dagen nadat het gebeurd is, nog erg boos. Was hij in slaap gevallen na een lange nachtdienst? Zat hij te bellen? Was hij aan het eten achter het stuur? Ik weet het niet maarop het moment dat het gebeurde was er geen verkeerssituatie waardoor hij de macht over het stuur had kunnen verliezen.
Ruim twee uur na het ongeluk sta je dan bij een bergingsbedrijf met een auto waar niet meer mee gereden kan worden, een hoop bagage, een vrouw, twee jonge kinderen, iedereen tot op zijn of haar bilnaad nat door de regen en een mevrouw die geen woord Engels spreekt. Op zo’n moment wordt pijnlijk duidelijk dat je redelijk aan je lot overgelaten wordt. De SOS Alarmcentrale meldt je dat je twee dagen daar moet blijven voordat je naar huis kunt, want in het weekend een vervangende auto regelen is lastig. Wetende dat je kinderen maandag de eerste schooldag hebben en dat je eigenlijk zo snel mogelijk naar huis wilt neem je dan het heft zelf in handen. Ik wist dat ik op maximaal een uur rijden van de luchthaven van Valencia moest zitten, dus sprake met de mensen van de alarmcentrale af dat ik binnen het door heb gestelde budget zelf wel vervoer zou regelen naar huis. Heb direct mijn vaste reisburo in Nederland gebeld en vliegtickets met Veuling naar Amsterdam geregeld. ’s Avonds om 9 uur waren we weer thuis waarna de nasleep kan gaan beginnen. De auto staat nog in Spanje, een deel van de bagage hebben we noodgedwongen achter moeten laten en nu is het afwachten hoe en wanneer alles terug in Nederland is.
Geluk bij een ongeluk
Het hele gebeuren toont vooral je kwetsbaarheid aan. Eén moment waarin een ander je in een avontuur stort waar je niet in terecht wilt komen. Wat als ik later was gaan remmen? Wat als er wél auto’s achter op knallen? Wat als er wél gewonden gevallen waren of nog erger….? Meer dan eens beseffen we wat een geluk we gehad hebben. De schade is blik en vervangbaar. De rompslomp is nu even lastig maar zal geen blijvende littekens achterlaten.
Auto
Het veiligheidsaspect is bij ons één van de factoren om voor een bepaalde auto te kiezen. De keuze voor een Audi met ESP, ASR, ABS en remassistentie is er eentje waar we achteraf zeer blij mee zijn. Als je ziet hoe de auto eruit ziet na een ongeluk waarbij oorspronkelijk zo’n 120 km/u gereden werd en de vangrail twee keer geraakt is weet je dat het een stevig exemplaar is dat echt wel wat kan hebben. Ons vertrouwen in het merk Audi is hierdoor alleen maar groter geworden.
Lesje
Een lesje dat we geleerd hebben is dat we er in het vervolg in ieder geval voor zorgen dat we alle noodnummers die nodig kunnen zijn in zo’n situatie voorgeprogrammeerd staan in onze telefoon. Nu moesten we in de stromende regen zoeken in de auto terwijl deze absoluut niet veilig stond, want linksachter stond de auto bijna op de rijbaan.

Hier kun je niet meer mee rijden

En daar sta je dan…..

De Spaanse kl/**tzak