Times Square doelwit terroristen

De mislukte aanslag op 1e Kerstdag aan boord van het vliegtuig richting Detroit, het arresteren van een Somaliër in november die mogelijk een aanslag wilde plegen op een vlucht naar Dubai, berichten over opleidingskampen voor terroristen in Jemen…. er broeit duidelijk iets. Gisteren tijdens het avondeten zei ik tegen mijn vrouw dat het me niets zou verbazen als Al Qaida toe zou willen slaan tijdens de oud- en nieuwviering op Times Square in New York. Een feest waar veel Amerikanen samen komen en waar de hele wereld hun ogen op richt. De beelden van het feestgedruis op het meest herkenbare kruispunt van de Big Apple worden op vrijwel elke televisiezender ter wereld uitgezonden. Een ideaal podium voor terroristen om te laten zien waartoe ze in staat zijn. Als ik dan vanochtend dit bericht lees over een wit bestelbusje dat zonder kentekenplaten en met een naam van een niet-bestaande overheidinstelling twee dagen lang op Times Square geparkeerd stond dan hoop ik dat dat toeval is. Het zou natuurlijk een test geweest kunnen zijn om te kijken hoe snel de overheid reageert op zo’n situatie. Opvallend is dat het twee dagen (!) heeft geduurd voordat er actie ondernomen is.

Dit keer was het loos alarm, maar het gevoel dat men machteloos toe moet kijken als terroristen vannacht echt iets uit willen halen bekruipt mij. Dat Amerika niet half zo machtig is dan dat ze de wereld willen doen geloven wordt helaas keer op keer pijnlijk duidelijk gemaakt. Vietnam, Al Qaida, Osama Bin Laden, de Amerikaanse economie, de hele Midden Oosten problematiek…. ze vechten wel, maar winnen zelden.
Soms is het bijna onmogelijk een strijd te winnen. Terreurnetwerken zijn niet volledig op te rollen, geen enkele luchthaven is honderd procent waterdicht, niet iedereen is te traceren met de huidige technieken.
Zolang dat je een vijand tegenover je hebt die door een diep geloof en nog diepere haat bereid is om zijn eigen leven te geven en daarmee honderden of liefst duizenden levens van het gehate westen te nemen voer je een oorlog die niet te winnen is. Helaas maakt dat de Westerse samenleving zo kwetsbaar, ondanks alle voorzorgsmaatregelen.
Waarschijnlijk en hopelijk zal ik ongelijk krijgen en zal het slechts vuurwerk zijn dat zal knallen op Times Square. Geen bomaanslag, geen abrupt einde aan een gigantisch feest, geen slachtoffers. Times Square als doelwit voor een aanslag is zo voor de hand liggend dat het hopelijk onmogelijk zal zijn om iets uit te voeren als de plannen er al zouden zijn.
Aan het einde van het jaar is het tijd voor nieuwjaarswensen. Ik hoop oprecht dat 2010 naast stabiliteit op economisch vlak vooral een jaar zal worden waarin mensen niet meer in angst hoeven te leven. Dat er geen Nederlandse helden hoeven te zijn die een aanslag helpen te voorkomen. Dat alle geloven, rassen en nationaliteiten in vrede met elkaar kunnen leven. Mijn eerste wens geef ik een kans, de tweede zal helaas ijdele hoop blijven.

Foto: wikipedia