Wie mij kent die weet dat ik geen fan ben van Ryanair. Aan de ene kant is het goed dat door de gevestigde orde door de komst van de lowbudget airlines hun tariefstructuur ooit aan heeft moeten passen. Aan de andere kant zul je mij niet zo snel in een Boeing 737 van Ryanair zien zitten. Mijn ervaring met deze luchtvaartmaatschappij heeft me er zeven jaar geleden toe geïnspireerd om het artikel ‘5 redenen om niet met Ryanair te vliegen‘ te schrijven. Doe wat je moet doen hè, maar ik betaal liever het dubbele om met KLM te vliegen dan dat ik me door Ryanair laat vervoeren. Tot nu toe heb ik twee keer met Ryanair gevlogen. Naar Sevilla. Omdat Transavia vol zat en KLM niet rechtstreeks op Sevilla vliegt.
Afgelopen week kwam ik bij toeval een filmpje tegen waarin Pieter Derks op komische wijze omschrijft hoe het is om te vliegen met Ryanair. Het was zo herkenbaar voor het gevoel dat ik heb bij Ryanair. Vandaar dat ik met alle liefde en plezier dit fragment met jullie deel:
Mijn man en ik vlogen voor t eerst met ryanair.
T is een grote man met schoenmaat 50 en parkinson,dus hij zat klem.
Mocht t ooit nodig zijn om de brace positie aan te nemen,dan kan hij dat wel vergeten.
Het vliegtuig was gewoon smerig en het personeel raffelde echt alles af en is daarna alleen nog maar te zien geweest om meuk te verkopen.
Weinig klandizie trouwens,want je vliegt niet voor niets met een prijsvechter.
De vlucht was ok en zelfs de beruchte ryanair landing was bo
terzacht.
Hilarisch was wel dat we uitgeladen werden en er (voor ons onverwacht),een loeiharde mars door de cabine schalde.
Mijn man schrok zo dat hij zn schoenmaat 50 niet meer onder onze riante fauteils uitkreeg .
Eenmaal de trap af,stond de volgende lading al klaar en de 737 was met 25 minuten weer weg.
Schoonmaken..echt niet.
T was een aparte ervaring.